لاگین کردن در یک روتر ممکن است
ساده یا مشکل باشد، صفحات مختلف و تنظیمات متنوعی در روتر وجود دارد که
اگر درست نباشند، ممکن است اتصال شما به اینترنت قطع شود.
در این مقاله
به بررسی ۷ مورد از مفیدترین قابلیتهای یک روتر که در بیشتر محصولات امروزی
وجود دارد، میپردازیم. تغییر دادن تنظیمات شاید کمی خطرناک باشد و بهتر
است خوب دقت کنید تا با مشکل خاصی مواجه نشوید.
Security Encription یا رمزگذاری امنیتی
مهمترین
قابلیت یک روتر رمزگذاری امنیتی است. در واقع بیشتر کاربران با رمزگذاری
آشنا هستند ولی برای تازهکاران بسیار مهم است که برای اتصال وایرلس به روتر
خود، رمز انتخاب نمایند. اگر رمز وایرلس انتخاب نکنید، ممکن است همسایههای
نزدیک به صورت وایرلس از روتر شما استفاده کنند و علاوه بر اتصال به
اینترنت، به اطلاعات مشترک شدهی کامپیوتر شما دسترسی یابند.
وقتی در
بخشهای مختلف تنظیمات یک روتر گشتوگذار میکردید احتمالاً با بخشی به نام
Wireless Security (یا چنین اسمی) روبرو شدهاید. در این بخش میتوانید نوع
رمزگذاری را انتخاب کنید. WEP، WPA، WPA-2 انواع مختلف رمزگذاری است که WEP
ضعیفترین حالت و WPA-2 قویترین و در عین حال کندترین نوع رمزگذاری است. در
مصارفت خانگی معمولاً بهترین انتخاب WPA2 است.
همیشه
حواستان به رمز وایرلس باشد، مبادا کسی آن را هک کند و علاوه بر استفاده
از پهنای باند و ترافیک اینترنت شما، کارهای غیرقانونی دیگر انجام دهد.
کردن از طریق MAC Adress
وقتی
در شبکه هستید، مشخصهی یکتایی به نام مک اَدرس (Media Access Control
address یا آدرس کنترل دسترسی به محتوا) به کامپیوتر و لپتاپ شما اختصاص
مییابد. وسایل دیگر مثل گوشی و کنسول بازی شما هم چنین آدرس یکتایی خواهند
داشت، هر چیزی که در شبکه باشد یک مک ادرس خاص دارد.
کردن
MAC قابلیتی است که توسط آن میتوانید دسترسی یک یا چند آدرس خاص را به
شبکه تغییر دهید. روترهای امروزی میتوانند دسترسی یا عدم دسترسی هر مک ادرس
را به طور خاص تغییر دهند ولی روترهای قدیمیتر این کار را در مورد یک لیست
آدرسها انجام میدادند و به صورت تکتک نمیشد دسترسی را مشخص کرد.
برای
داشتن بالاترین امنیت طبیعی است که باید تنها مک ادرس وسایل الکترونیکی
خودتان اجازهی دسترسی داشته باشند. البته مشکلی که پیش میآید در مورد
دوستان شماست، آنها نمیتوانند به روتر دسترسی پیدا کنند پس راه دیگر این
است که تنها اجازهی دسترسی مک ادرسهای مشخصی را ممنوع کنید. انتخاب با
شماست!
Port Forwarding
در اینترنت تمام بستههای اطلاعات دارای
یک IP مقصد و یک پورت هستند، IP چیزی است که یک کامپیوتر یا دستگاه را مشخص
میکند، در کنار IP یک پورت هم وجود دارد که نشان میدهد بستهی اطلاعات مورد
نظر باید برای چه نرمافزاری ارسال شود.
مثلاً در یک بازی آنلاین برخی
بستههای مربوط به بازی به IP شما و یک پورت خاص ارسال شده و بستههای دیگر
اطلاعات که به سرویس چت داخل بازی مربوط هستند نیز به پورت دیگری ارسال
میشوند و در نتیجه دستههای مختلف اطلاعات در بازی، با پورتهای مختلف متمایز
خواهند شد.
روتر شما در اینترنت خود یک IP مشخص دارد، روتر اطلاعات
دریافت شده را برای وسایل مختلف فُروِد (Forward یا اصطلاح فارسی آن
فروارد) میکند. معمولاً روترها تا این اندازه هوشمند هستند که اینکار را
خودکار انجام بدهند اما گاهی مجبور میشوید این کار را به صورت دستی انجام
دهید و پورتها را فرود کنید.
معمولاً
نرمافزارهایی که محدودهی غیرمعمولی از پورتها را استفاده میکنند (مثل
بازیها) نیاز به فرود دستی پورتها دارند. هاست سرورها هم همینطور هستند.
همیشه حواستان به کانکشنهای (اتصالات) ناموفق باشد، شاید مجبور به فرود
کردن دستی برخی پورتهای روتر شوید.
Quality of Service و Wi-Fi Multimedia
کار
QOS یا Quality of Service این است که تقدم و تأخر برخی بستههای داده را
نسبت به برخی دیگر مشخص کند. وقتی با اینترنت کار میکنید، دادههای مختلفی
مربوط به وبسایتها، تورنتها، بازیهای ویدیویی، سرویسهای گفتوگو، آپدیتها و
…. دریافت میشود. اگر حالتی پیش بیاید که فعالیت شبکه زیاد شود، تقدم و
تأخر دادهها را میتوان تعیین کرد.
به عنوان مثال وقتی توسط QOS اولویت
بیشتری برای World of Warcraft نسبت به سرویس چت دهید، وقتی روتر با
بستههای مختلف داده روبرو شود و بخواهد آن را مرتب کرده و ارسال کند، ابتدا
بستههای مربوط به بازی مذکور را میفرستد و وقتی کار تمام شد سراغ بستههای
اطلاعاتی سرویس چت خواهد رفت.
Wi-Fi
Multemedia نیز یک نوع خاص QOS است که استفاده از آن به مراتب سادهتر
میباشد. تنها تنظیم این است که آن را فعال یا نافعال نمائید! کار
مالتیمدیای وایرلس این است که قابلیت اطمینان و کارایی تمام بستههای داده
که به نوعی به مالتیمدیا مربوط میشوند را بالا ببرد. منظور از مالتیمدیا
انواع دادههای مربوط به صدا، ویدیو و موسیقی است. البته این قابلیت یک
تکنولوژی جدید است و نمیتوان انتظار بهبود کارایی زیادی داشت.
Guest Access یا دسترسی کاربر مهمان
وقتی
دوست شما بیاید و بخواهد از سرویس اینترنت شما استفاده کند، چه میکنید؟
رمز عبور را در اختیارش قرار میدهید و به راحتی اعتماد میکنید؟
راه حل خوبی نیست، دسترسی به شبکهی خانگی شما و تمام وسایل موجود در آن ریسک بزرگی به نظر میرسد. یک راه حل امن و ساده هم وجود دارد.
Guest
Access برای دستری موقتی یک مهمان به روتر به کار میرود. در این حالت
کاربر مهمان فقط میتواند از اینترنت استفاده کند و به سایر وسایل متصل به
روتر دسترسی ندارد.
Factory Defaults یا تنظیمات پیشفرض کارخانه
آخرین
قابلیت یک روتر که بسیار پرکاربرد است، استفاده از تنظیمات پیشفرض روتر
است. تنظیماتی که سازنده در ابتدا مشخص کرده است. وقتی با تنظیمات روتر
آشنا نیستید و کار اشتباهی انجام دادهاید، علاوه بر ریست کردن سختافزاری
میتوانید از این قابلیت هم استفاده کنید.
البته
این ویژگی ممکن است نامهای متنوعی داشته باشد مثل Restore Default در مودم
D-Link بنده، به دستورالعمل سازنده مراجعه کنید تا مکان و نام دقیق آن را
بدانید.